8. Wiersze cz. 1

Spośród rozlicznych rodzajów utworów literackich warte wyróżnienia ze względu na swą stylowość, oryginalność i wyjątkowość zasługują wiersze. Są to dzieła oratio vincta, czyli dosłownie tłumacząc mowa wiązana. Jest to  organizowanie tekstu poprzez powtórkę określonych fragmentów – często opierając się na rymach jak w klasycznym wierszu, ale też bez rymów – przypadek wiersza białego. Wiersz jest formą wykorzystującą przede wszystkim rozmaite rodzaje środków stylistycznych. Pełni funkcję poetycką, ekspresywną oraz impresywną jednocześnie. Biorąc pod uwagę to, jakiego typu są w literaturze dostępne wiersze, można mówić o konkretnej konstrukcji tego rodzaju przedstawień wypowiedzi pisanej. Na standardowy model wiersza składa się określona liczba strof.

W każdej ze stron natomiast wydziela się odpowiednią ilość wersów, z kolei w wersie jest pewna ilość zgłosek, jakie rozumie się jako sylaby. Do tego dochodzą albo rymy albo ich brak i konkretnie narzucony rytm wiersza, czyli rozkład akcentów. Musimy też wspomnieć o specyfice podziału wierszy na rozmaite rodzaje, ale ogólnie klasyfikacja podstawowa obejmuje wyróżnienie dwóch specyficznych podtypów, jakimi są wiersze systemowe oraz wiersze niesystemowe.  Biorąc zaś pod uwagę strofikę wydziela się jeszcze inny podział, który obejmuje wiersze stroficzne, wiersze białe oraz wiersze ciągłe czyli inaczej mówiąc modele stychiczne.

Do tego istnieją wiersze sylabiczne. W tym aspekcie koniecznie musimy wspomnieć również o podziale wewnętrznym, a mianowicie na stały akcent, identyczną ilość sylab występującą w każdym wersie, systematyczne rymy żeńskie oraz średniówkę. Do tego dochodzą sylabotoniczne wiersze czyli rytmiczne, bardziej niż na przykład wyżej wspomniane wiersze sylabiczne.